Hayatın acı-tatlı sürprizlerini hamd ve rızâ yerine, şikâyet ve isyanla karşılayan bir kalp, Allah ile beraberlik şuurunu yitirmiş demektir.Cenâb-ı Hakkʼa hamd, şükür, zikir, rızâ ve duâ hâli, hayatın şartları değişse de mü’minin değişmez vasfı olmalıdır.“–Allah, kulundan ne zaman râzı olur?” suâline Hazret-i Râbia şu cevâbı verir:“–Çile ve mihnet içindeyken de nîmet içindeymiş gibi şükrettiğinde…”
